BIJSTIMULEREN

BIJSTIMULEREN MET OXITOCINE VOORKOMT EEN ONNODIGE UITPUTTINGSLAG.

Deze stelling neem ik in na het artikel (in de link hieronder te vinden) te hebben gelezen en na twee bevallingen te hebben begeleid die pittig waren en lang duurden. Dit kwam o.a. doordat de weeën/ of volgens dit artikel samentrekkingen bleven komen en gaan zonder effectief resultaat. In mijn vak als Doula voelt deze stelling alsof ik een advocaat van de duivel ben maar in mijn geval ben ik dat niet. Er is veel gebrokenheid in de wereld, er gaan dingen stuk door ziekte, oorlog en geweld. Wat mij betreft lijden vrouwen ook onnodig als wij ze niet bijstaan met onze raad, daad en als het nodig is met middelen om door de pijn van een bevalling heen te gaan.

Dit is de zoektocht die ik tijdens mijn begeleidingen houd. Heel fijn is het dat mijn zoektocht ook die van de geneeskunde blijkt te zijn. Want wanneer weet je wanneer het een goede zaak is om bij te stimuleren?? Wat mij betreft als je weet hoe lang het geboorteproces al aan de gang is! Iedere vrouw bevalt anders maar als een bevalling lang duurt raakt zij (en de personen die om haar heen zijn) uitgeput. Wat te denken van een paar nachten “oefenweeën” die in dit artikel samentrekkingen worden genoemd en dus weinig effectief resultaat hebben. De teleurstelling dat je na een tiental uren nog steeds 2-3 centimeter ontsluiting hebt…….

Als praktiserend Doula kan ik inmiddels het bijstimuleren als hulpmiddel zien om langdurig lijden onder de pijn van een bevalling te verkorten. Ik vertrouw op de natuur, dat deze alles in het werk stelt om de baby geboren te laten worden. Tegelijk weet ik dat er gebrokenheid is en dat processen die van nature goed zijn verstoord raken.  Oxitocine moet als het ware een sneeuwbaleffect te weeg brengen die de kracht van de weeën laat groeien om  een volledig geopende geboortegang te creëren, maar helaas moeten we onder ogen zien dat het proces van de aanmaak van oxytocine verstoord kan raken en dat deze verstoring soms ook lastig op is te heffen! Ik ben blij dat er na wordt gedacht over hoe een bevalling dragelijk blijft als alle dingen uit de natuur niet meer baten. Wat mij betreft hands on voor een goede samenwerking tussen aanstaande ouders, verloskundigen en geboortecoaches. Dat vrouwen en de vaders van de kinderen die vragen om geboren te worden vol vertrouwen de bevalling (en) tegemoet zien!